Haber Üsküdar – Sude Lermioğlu

Ayakkabı boyacılarını hepimiz görmüşüzdür. Kimi zaman müşterisini bekleyen meraklı gözlerle, kimi zaman da işini ustaca yapan ellerle. Önlerinden her geçtiğimde, “Acaba geçimlerini sadece ayakkabı boyayarak mı sağlıyorlar? Yaptıkları işi seviyorlar mı? Kaç senedir yapıyorlar?” diye merak ederdim. Bugün bu sorularıma cevap almak için sokağa çıktım.

Ayakkabı boyacısı dendiğinde aklımıza sadece lostra tezgahını kurmuş amcalar geliyor. Oysa ellerine seyyar tezgâhları alıp “Boyayayım mı abi” diyen küçük çocuklar da var. Bu çocuklardan bazıları gerçekten boyar, bazıları boyuyormuş gibi yapıp elini açıp bekler, bazıları da dilenme maksadıyla boyunlarına asıp gezerler. 

Hayatını bu meslekle geçirmiş, ellerindeki Nuri Leflef’i ispirtoyla yıkayan kirli elli amcalar ise işlerine büyük saygı ve özen gösterirler. Bu amcalarla tanışıp konuşabilmek için İstanbul Sultanbeyli’ye gittim. Yan yana dizilmiş dört tezgâh… Tezgâh demek garip kaçar aslında. Hepsi küçük birer dükkân şeklinde. Kepenkleri olmayan, buna gerek de duymayan ekmek tekneleri hepsi. Kahvehanelerde dönen sohbetlerden daha koyu sohbetler dönüyor bu tezgahlarda. Müşterinin yaşı, ekonomik gücü ne olursa olsun konuşulacak bir konu her zaman bulunuyor.

Gümüşhaneli Mehmet Usta…

Ona mesleğiyle ilgili röportaj yapmak istediğimi söylediğimde çok heyecanlandı. Büyük bir içtenlikle karşıladı beni. İstediğim her şeyi sorabileceğimi, daha sonra bir ihtiyacım olduğunda da yanına gelebileceğimi söyledi.

  • Nerelisin Mehmet Usta?
  • Gümüşhaneliyim kızım sen nerelisin?
  • Ben de Trabzonluyum.
  • Ooo hemşeri sayılırız. Okuyor musun kızım, nerede okuyorsun?
  • Okuyorum evet. Üsküdar Üniversitesi’nde Gazetecilik okuyorum.
  • Çok güzel kızım, okuyun. Benim de kızım var senin gibi, öğretmenlik okuyor. Allah yardımcınız olsun.
  • Sağ ol Mehmet Amca. Kaç yıldır bu işi yapıyorsun?
  • Ben bu işi yapalı… Ufakken yaptım bıraktım. Emekli olduktan sonra tekrar başladım. Emekli olduğumdan beri bu işi yapıyoruz yani.
  • Bu meslek bitmek üzere diyorlar, doğru mu sence Mehmet Amca?
  • Bu meslek bitmez. Niye bitmez? Vatandaş ayakkabısını boyatıyor ama yanımızda bir tane çalışan olsa eğitim için çok iyi olur.
  • Çırak gibi mi?
  • Evet ama maalesef kimse yanaşmıyor. Ben ölsem gitsem bu iş burada biter. Tezgahımı toplayıp atarlar. Gençler yanaşmıyor bu işe. Heves etmiyorlar. Düşünmüyorlar bile. Eğitim için gelseler çok güzel olur.
  • Geçiminizi sadece ayakkabı boyayarak mı kazanıyorsunuz?
  • Ben emekliyim. Ayrıyeten bu işi yapıyorum yani.
  • Memnun musun peki?
  • Memnunum Allah’a çok şükür.
  • Bir ayakkabıyı ne kadara boyuyorsun peki?
  • Normal ayakkabı 10 TL. Bot olanlar 20 TL. Beyaz ayakkabılar 25 TL. Onlar biraz daha zor oluyor.
  • Bu işi yapmayı seviyor musun peki? Mutlu musun?
  • Sevmez miyim? Sevmeyen bir insan bu işi yapar mı? Burada arkadaşlarım var. Hepimiz birbirimizi tanıyoruz, sohbet ediyoruz. Gelen müşterilerin çoğunu tanıyorum artık. Daimî müşterilerim var. Emekli bir adam için güzel bir iş.
  • Günde ortalama ne kadar kazanıyorsun peki Mehmet Amca?
  • Değişiyor. Bazen 50 bazen 150. İnsan bu yaşına kadar çalıştı mı emekli olduktan sonra da oturası gelmiyor.
  • Tanıştığıma çok memnun oldum. Benimle röportaj yaptığınız için çok teşekkür ederim.
  • Ne demek kızım. Başka bir şeye ihtiyacın olursa her zaman gel. Başarılar dilerim.
  • Teşekkür ederim Mehmet Amca. Kolay gelsin.
  • Sağ ol kızım.

  

     Video linki: https://www.youtube.com/watch?v=Ksw9oeO3zrY