Koşarak güçlenen bir hayat

Röportaj: Umutcan Aygün 

Uzun zaman önce başladığı koşu serüvenini profesyonel düzeye taşıyan Aliye Rabia Sönmez, sabah 5’te kalkıp 10 kilometre koşuyor, ardından kütüphanede mesaisine başlıyor. Sporla disiplini, işle huzuru yakalamış bir hayatın öyküsü…

Koşmak bazıları için yalnızca bir spor olabilir; ancak profesyonel koşucu Aliye Rabia Sönmez için bu, hayatın ta kendisi. Üsküdar Üniversitesi İletişim Fakültesi'nde yer alan Namık Kemal Kütüphanesi'nde çalışan Sönmez, sabahın ilk ışıklarında kilometreleri devirip mesaisine başlıyor. Türkiye’nin farklı şehirlerinde yarışlara katılarak kürsüye çıkıyor ve tüm bunları büyük bir tutku ve disiplinle sürdürüyor. Onunla hem spor hem iş hem de hayat dengesini konuştuk.

Şimdiye kadar katıldığınız ve en unutamadığınız yarış hangisi?

2023 yılında Gebze’de 27 kilometrelik trail koşusuna katılmıştım. Parkuru bilmiyordum, bir önceki gün de aşırı yağmur yağmıştı. Trail olduğundan ayakkabılar çamura bulandı.Yağmurdan dolayı parkurda içi su dolu çukurlar oluşmuştu ve üzerinden atlayarak geçmek bile imkansızdı.Herkes alternatif yol ararken, bir arkadaşım çukura atlayıp karşı tarafa geçmemi sağladı, o an sayesinde birçok kişinin önüne geçtim. Yarışı bitirdim, birinci oldum. Çok gurur verici bir andı. Diğer yarışlar da çok kıymetli ama o anı hiç unutamıyorum.

Yoğun tempoya insan zamanla alışıyor mu, yoksa her gün yeniden mi başlıyor gibi?

Zamanla alışılıyor. Bu bir rutin haline geliyor. Koşmanın duygusu bambaşka. Bir nevi terapi diyebiliriz. Kulaklığı taktıktan sonra zamanın nasıl geçtiğini anlamıyorum çoğu kez. Grup halinde koşuyorsak genelde sohbet ederek hedef kilometreyi tamamlıyoruz. Sosyal ve keyifli bir spor aslında.

İsminizi haberlerde görmek nasıl bir duygu?

Çok güzel ve gurur verici. Koşu yarışlarında genelde basın da oluyor. Yarış sonrası dereceye girenlerin isimlerini haber sitelerinde yayınlıyorlar. Güzel anılmak mutlu ediyor haliyle. Her sene düzenlenen ve tüm dünyada binlerce kişinin iyilik için koştuğu Wings for Life World Run'da 30.11 km koşarak 2025 yılı Türkiye Kadınlar birincisi oldum ve ismim her yerde yayınlandı. Bağış için koştuğum yarıştı birinci olduğum için çok mutlu oldum.

Sizi ayakta tutan şey nedir?

Çevremde beni destekleyen çok fazla yakınım var. Başta ailen, arkadaşlarım her daim yanımda olduklarını hissettiliyorlar bana. Sağlıklı olmak, sağlıklı beslenmek spor yapmak bana iyi geliyor. Bütün bunlar sanırım daha sağlam adımlarla ilerlemi sağlıyor.

Belirli bir motivasyon cümleniz var mı?

Açıkçası öyle net cümlelerim yok hiç olmadı. Ama yarışlarda özellikle kendime de “Sen yaparsın, sen neler yaptın” gibi şeyler söylerim. Arkadaşlar arasında da “Keyfini çıkararım, antrenman oluyor” deriz.

Sporla tanışma hikayeniz nasıl başladı?

Ortaokulda basketbol oynuyordum. Üniversitede ara verdim. Daha sonra yeniden koşmaya başladım. Bir arkadaşımın tavsiyesiyle ilk yarışa katıldım ve genel klasmanda üçüncü olmuştum. Koşu gruplarıyla tanıştım ve çok güzel insanlarla tanıştım. Düzenli antremanlarla kendimi geliştirip çok güzel başarılar elde ettim.

Hem profesyonel sporcu olmak hem de çalışmak yorucu olmuyor mu? Gününüz nasıl geçiyor?

Sabahları erken uyanan birisiyim. Sanırım aileden gelme bir durum bu. Sabahları bazen bireysel bazen de arkadaşlarla çok erken saatlerde koşuya çıkıyoruz. Genelde insanlar bu duruma çok şaşırıyorlar. Hatta ‘nasıl ya sabahın 5’inde mi koşuyorsunuz’ diyenler var. Oysa birçok kişi gerek koşmaya gerekse yürümeye çıkıyor sabahın erken saatlerinde. Azımsanmayacak sayıda insanlar sabah sporunu yapıp sonra hayatlarına devam ediyorlar. Ben de aynı şekilde sabah sporumu yapıp, daha sonra mesaime başlamak üzere iş yerime geliyorum. Bazen kendimi yorgun hissediyorum. Benim en büyük avantajım evimin iş yerime yakın olması.